موزه ملی فیلارمونیک لهستان از پوستهای نمادین و دو لایه تشکیل شده که نتیجه آن ایجاد نمایی شیشه‌ای و یکپارچه است که مانند یک عایق، تمام ساختمان را از تهویه هوای گرم بینیاز کرده است.
موزه ملی فیلارمونیک لهستان ، پاسخی به معماری سنتی است. این مکان ارزشمند و تماشایی در شهر ﺷﺘِﻴﻦ» قرار دارد و ﺩﺭ ﻓﺴﺘﻴﻮﺍﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ در سال 2016 ، ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ۲۰۱۶ ﺟﻬﺎﻥ» ﺑﺮﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪه است. هر رهگذر با دیدن این بنای زیبا، مکث میکند و برای چند لحظه هم که شده زیبایی معماری آن را میستاید.
به گزارش اختصاصی مجله دلتا، این ساختمان دو سالن کنسرت دارد که طراحان هنرمند آن برای آتیک (عایق صوتی) کردن فضا و کنترل نور، از جنس بتن در ساختن آن استفاده کردهاند و درست مثل دو جعبهی معلق در کنار یک لابی بسیار بزرگ و روشن، قرار گرفتهاند.
پلکان مرکزی موزه ملی لهستان، به همه توابع و کاربریهای ساختمان متصل و مرتبط است و این ارتباط موجب ایجاد یک فضای چند منظورهی بزرگ شده است. این عمارت از پوستهای نمادین و دو لایه تشکیل شده که نتیجه آن ایجاد نمایی شیشه‌ای و یکپارچه است که مانند یک عایق، تمام ساختمان را از تهویه هوای گرم بینیاز کرده است.
ﻣﻌﻤﺎﺭﺍﻥ آن بخشی ﺍﺯ این ﻣﻮﺯﻩ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ روی سقف آن، ﻓﻀﺎﻯ ﻋﻤﻮﻣﻰ و بسیار بزرگ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ. این فضای وسیع، محل تجمع ورزشکاران محلی و بیشتر مکان مناسبی برای ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺍﺳﻜﻴﺖﺳﻮﺍﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ.
معماری ﺍﻳﻦ ﻃﺮﺡ ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﺍ ﺗﺪﺍﻋﻰ ﻣﻰﻛﻨﺪ:
ﺗﻮﻮﺮﺍﻓﻰ ﺍﻳﻦ موزه ﻫﻢ از چند جهت ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﺳﺖ. به طور مثال ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺯﻣﻴﻦ آن بسیار ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ تاریخ ﻭ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥﺷﻨﺎﺳﻰ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ. همچنین، میتوان ﻧﻤﺎﻯ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ چشمهای ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩﻫﺎﻯ متنوع و از دیدگاههای مختلف، ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺮﺩ.
کارشناسان معماری میگویند ﺍﻳﻦ ﺮﻭژﻩ با سبک خاص خود، ﺑﻪ ﻏﻨﺎﻯ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺯﻧﺪﻰ ﺷﻬﺮﻯ افزوده است.
خانه استخوانی ؛ ترکیبی از دو هنر معماری و مجسمه سازی
پل چرخان لواسان ؛ ساده اما جذاب
درباره این سایت